maj 14 2003

Glebina


Komentarze: 0

Bywa czas ze ogarnia nas  bezgraniczne uczucie smutku ktorego nie potrafimy opanowac.Spostrzegamy ze magiczna chwila  tego dnia dawo juz minela ,a my jej wcale nie wykorzystalismy .A wtedy zycie ukrywa przed nami caly swoj kunsz ,caly urok...Powinnismy zawsze naszego serca  ktore caly czas w sobie nosimy!Ono dobrze wie co to sa magiczne chwile  i chodz czesto udaje nam sie zagluszyc jego placz  to jednak nigdy nie zdolamy stlumic jego glosu...Jesli nie narodzimy sie na nowo jesli nie uda nam sie spojrzec na nasze zycie raz jeszcze z entuzjazmem i prostotom to zgubimy sens zycia.Wysluchajmy tego co mowi nam serce !Nie wstydzmy sie go  nie pozwolmy aby sie lekalo  ze jest samotne bo nie dociera do nas jego glos...Jezeli posluchamy jego glosu ktory wciaz siedzi w naszej duszy  oczy nasze znow nabiora blasku .A jesli nie utracimy wiezi z nim to nigdy nie utracimy wiezi z zyciem

adka^ : :
Do tej pory nie pojawił się jeszcze żaden komentarz. Ale Ty możesz to zmienić ;)

Dodaj komentarz