Komentarze: 0
Bywa czas ze ogarnia nas bezgraniczne uczucie smutku ktorego nie potrafimy opanowac.Spostrzegamy ze magiczna chwila tego dnia dawo juz minela ,a my jej wcale nie wykorzystalismy .A wtedy zycie ukrywa przed nami caly swoj kunsz ,caly urok...Powinnismy zawsze naszego serca ktore caly czas w sobie nosimy!Ono dobrze wie co to sa magiczne chwile i chodz czesto udaje nam sie zagluszyc jego placz to jednak nigdy nie zdolamy stlumic jego glosu...Jesli nie narodzimy sie na nowo jesli nie uda nam sie spojrzec na nasze zycie raz jeszcze z entuzjazmem i prostotom to zgubimy sens zycia.Wysluchajmy tego co mowi nam serce !Nie wstydzmy sie go nie pozwolmy aby sie lekalo ze jest samotne bo nie dociera do nas jego glos...Jezeli posluchamy jego glosu ktory wciaz siedzi w naszej duszy oczy nasze znow nabiora blasku .A jesli nie utracimy wiezi z nim to nigdy nie utracimy wiezi z zyciem